Vrijdag 16 september 2022 zijn de PSV Iconen Willy en René van de Kerkhof 71 jaar geworden. In de augustus uitgave van het clubblad van PSV Fans United stond onderstaand interview geschreven door Tonny Pruymboom.

Ze zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. En eigenlijk ook aan PSV. Het gaat hier om de beroemdste tweeling uit de voetbalgeschiedenis, René en Willy van de Kerkhof uit Helmond. De redactie van PSV Fans United had een uitgebreid gesprek met de iconen over hun imposante carrières.

Jullie carrière is gestart bij MULO in jullie geboorteplaats Helmond. Wat is dat voor een club?
René: Het is een 4de klasse amateur club. We zijn daar op ons 8ste begonnen. We zijn in de jeugd Brabants kampioen geweest en hebben meegedaan aan het landelijke kampioenschap. Dat was ongekend voor een club als MULO. Een jaar geleden is de club gefuseerd met Helmondia ’55. Het heet nu De Braak. Het was onontkoombaar, maar ergens wel jammer natuurlijk.

Van MULO naar FC Twente. Hoe kwam dat tot stand?
René: Nou, trainer Kees Rijvers (‘die kleine’) was mij op het spoor gekomen. Hij ging naar ons moeder met de mededeling dat hij me naar Enschede wilde halen. Ons moeder zei; ‘je weet toch wel dat het er twee zijn, hè!’ Maar Rijvers wilde Willy niet. We konden ook samen naar Retie in België, dus heeft Rijvers ons toch maar samen meegenomen. Ik voor het eerste en Willy voor het tweede elftal. Maar dat liep als snel anders, we kwamen beide in de basis.

Hoe hebben jullie de periode bij FC Twente beleefd?
Willy: als een hoogtepunt! We gingen van amateur naar semiprof, en verder naar prof. We hadden één van de beste teams van Nederland met meteen een geweldige sfeer. We gingen overal heen met de trein. Nog niet met een spelersbus. Die stond op het station pas klaar als we in een andere stad aankwamen. Één en al sfeer in die trein. En we presteerden ook nog heel goed.

Kees Rijvers is eigenlijk wel een rode draad in jullie leven.
Willy: als een tweede vader. Zeker in die beginfase. Hij praatte veel met ons, veel aandacht. Hij gaf ons zelfvertrouwen. En hij haalde ons daarna ook weer naar PSV.

Dat was in 1973, hoe ging dat?
René:: dat is een mooie anekdote. Ik had contact met Ben van Gelder, destijds de voorzitter. Ben wilde ergens tussen Eindhoven en Enschede afspreken. Dat werd Kleef…..op het kerkhof! Daar gaven we onder het Mariabeeld ons jawoord. Later kwam Guus Brox namens Feyenoord nog. Maar dat trok ons niet, en we hadden ons jawoord al gegeven.

Bij wat voor club kwamen jullie toen in ’73 terecht.
Willy: Eigenlijk was de club niet zo best. Twente was beter. Maar tegelijk met ons kwamen ook Ralf Edström en, Gerrie Deijkers. Van Beveren en Van der Kuijlen waren er al. (Door de gebroeders steevast aangeduid als ‘d’n Beef en de Kuijl.) We gingen dus snel de goede kant in. Wat ik nog goed aan het begin kan herinneren is dat we als enige Nederlandse club destijds drie keepers hadden. Ik vroeg aan Rijvers waarom. Daar kwam ik snel achter. Van Beveren trainde een halfuurtje per dag. De andere twee waren voor de partijtjes. En d’n Beef had ook niet meer nodig trouwens.

Jullie gingen daarna plots prijzen winnen.
René:: De eerste was de beker. De finale in de Kuip tegen NAC. We wonnen maar liefst met 6-0. We scoorden beide. En in ’75 werden we landskampioen. Voor PSV voor het eerst in 12 jaar. De kampioenswedstrijd was tegen Den Haag, en hier scoorden we ook beiden. Alle supporters daarna op het veld. Geweldig!

Tussen die prijzen door zat het WK 1974 in West-Duitsland.
Willy: eigenlijk was alleen René geselecteerd. Ik was op de bruiloft van Adri van Kraay, een dag voordat de selectie bijeen kwam. Komt Rijvers een paar keer naar me toe. Ik zou naar huis gaan als ik jou was. Ik wist niet waarom, maar deed het maar. Bleek Gerrie Muhren geblesseerd geraakt. Kreeg ik in de ochtend een telegram. Je mag mee. Komt René aan de deur, want ik zou hem naar Zeist brengen. Dus ik gooi mijn voetbaltas in de auto, vraagt hij natuurlijk; ‘waarvoor?’. Ik mag ook mee! Wij alle twee door het dolle heen. Het was voor ons vooral een toernooi van leren. Dat zei Michels ook. Wij hadden ons persoonlijk praatje tegelijk, want dat scheelde hem 10 minuten. Hij zei, nu leren en over vier jaar belangrijk zijn. Hij had gelijk en het was mooi om mee te maken.

Was er bij jullie niet het gemis van Jan van Beveren en Willy van der Kuijlen?
René: Jawel, heel jammer. Van Beveren wilde meer zeggenschap en lag wat overhoop. We waren met zeven spelers van PSV. Hij wilde dat we allemaal weggingen. Dat kon hij niet van ons vragen. We bleven en hebben er ook nooit meer met een woord over gerept. Wel heeft hij Willy van der Kuijlen omgepraat. Die was heel zachtaardig.
Willy: Jammer, want met die twee erbij, waren we twee keer wereldkampioen geworden.

Dan naar het gouden jaar 1978.
Willy: Fantastisch. We hadden bijna een geheel Brabantse ploeg en wonnen daarmee een Europacup. Het was voor PSV de eerste gewonnen Europacup ooit. De halve finale tegen FC Barcelona had eigenlijk de finale moeten zijn. Op basis van een gemaakt uitdoelpunt haalden we de finale. De finale op Corsica tegen Bastia zou hedendaags worden afgelast. Zulk noodweer was het!
René: er lagen zulke plassen dat ik tijdens de wedstrijd eens om de dug out ben heen gerend, omdat het alleen daar droog was. Thuis maakten we het af. Fantastisch om daarvan deel uit te maken.

En toen volgde weer een WK finale.
Willy: Toen kwamen we als vedetten bij Oranje aan. Ik gebruik dat woord overigens niet graag. We speelde beiden en werden daarmee de eerste en enige tweeling die een WK finale speelden.
René: Ernst Happel zei:’‘Du spielst beide. Wenn du nicht gut spielst, kanst du mit der gek trainieren’. Die gek was Jan Zwartkruis, hahaha. De WK finale is overigens ook de enige ooit die vertraagd is. Door dat ik niet met een manchet mocht spelen. Ik had een blessure. Happel zei; ‘Wenn René nicht spielt, wir alle raus’. Dus dikke tape erop, het was daardoor net steen. Ik sloeg in een duel Pasarella ermee op zijn kop. Het bloed spoot eruit. Als die wedstrijd er nu was, met VAR, eindigde het vier tegen vier. We verloren, maar ik denk dat we nooit hadden gewonnen. Ze hadden eindeloos doorgespeeld of een penalty gehad, als we voor hadden gestaan.

René vertrok in 1983 bij PSV. Hoe was dat voor jou Willy?
Willy: Een groot gemis. We ware tot dan altijd samen geweest. René kon ooit naar Real Madrid en FC Keulen. Nooit gedaan. Nu was het toch nog kans op een buitenlands avontuur.

Door te blijven maakte je wel 1988 mee.
Willy: En daar ben ik trots op. Ik zou eigenlijk stoppen. Trainer Hidink vroeg me er nog een jaar aan vast te plakken. Ik hoefde maar af en toe te trainen. De eerste 23 wedstrijden speelde ik toch op rij, Europees zelfs ook. Ik moest wel weer blijven trainen. Uiteindelijk kwam er nog een toetje door de halve finale tegen Real Madrid te spelen. Ronald Koeman was geschorst. Hidink vroeg aan de groep; ‘alles omgooien, of mijn voorkeur een oude stofzuiger’. Met dat laatste was iedereen het eens. Daarna volgde een mooie afscheidswedstrijd. PSV tegen nationale en internationale sterren. Uiteraard deed mijn broer bij het sterrenteam mee.

Waar komen jullie bijnamen vandaan? De Blinde en de stofzuiger.
René: Soms zag ik geen medespelers en bleef gaan zonder te kijken. Ik vind het wel een mooie bijnaam.
Willy: We moesten met Twente tegen Feyenoord. Willem van Hanegem zat me te sarren. Wat kom je doen? Later kwam hij terug. We gaan nog veel van je horen, jongen. En in een interview zei hij; ‘het leek wel een stofzuiger, je komt er niet van af’.

Wie lag het best bij de vrouwen?
Willy: René! Beslist! (René bleef wijselijk stil).

Hebben jullie een mooi voorbeeld van voetbalhumor?
Willy: We deden eens mee aan een reclame voor bolletje beschuit. Oud judoka Antoon Geesink tilde ons op en riep; ‘ik wil Bolletje beschuit’. Waarop wij riepen; ‘wij ook!’ Het weekend erop moesten we naar Groningen en lag het veld vol met beschuiten hahaha.

Oud-Braziliaans wereldvoetballer Pelé heeft jullie verkozen in de FIFA nog beste levende spelers uit de geschiedenis. Hoe heb je dat ervaren?
Willy: Geweldig! Dat was in Londen. Vliegtickets lagen klaar, we werden met Jaguar opgehaald en we kregen zakgeld om in Londen te shoppen. En alle grote der aarde waren er; Pele, Eusébio (ex-Benfica,red.), Mario Kempes (ex-Argentinië, red.) en ga zo maar door. En dat voor twee eenvoudige jongens uit Helmond.
René: Vanaf toen is Sir Bobby Charlton (ex-Manchester United en één van de overlevenden van de vliegramp in Múnchen van 1958, toen het vliegtuig met o.a. United-spelers crashte, red.) een hele goede vriend van me geworden.

Wie was jullie beste tegenstander ooit?
Willy: Zonder twijfel is dat George Best (ex-Manchester United, red.). Hij liet me alle hoeken van het veld zien. Rijvers zei: ‘wat ben je slecht’. Ik zei: ‘nee, hij is zo goed’! Hij is echt de enige die me ooit heeft zoek gespeeld.
René: Mijn moeilijkste tegenstander was ik zelf. Nee, als ik iemand moet noemen is dat Wim Suurbier (ex-Ajax).

Wat verwachten jullie van PSV aankomend seizoen?
Willy: Kampioen! Zonder twijfel. En we komen de voorronde CL door.

Het seizoen is inmiddels een maandje bezig, welke nieuweling(en) zijn jullie in positieve zin het meest opgevallen?
Willy: Joey Veerman en Xavi Simons.
René: Xavi Simons.

Hoe ver komt Oranje op het WK IN Qatar?
Willy: Bij de laatste 4.
René: Ik houd het op de laatste 8.

Jullie hebben een podcast bij omroep Brabant. Wordt jullie kritische blik altijd gewaardeerd?
Willy: Weet ik niet. Maakt ons ook niet uit. Wij zeggen wat we vinden.
René: Als ik zie dat het slecht is, zeg ik dat het slecht is. Kan dan slechts zeggen dat het goed is.

Als afsluiter. Maak beide je all time favoriete PSV.
Willy: Jan van Beveren, Eric Gerets, Ernie Brandts, Huub Stevens, Jan Heintze, Willy van de Kerkhof, Ruud Gullit, Halvar Thoresen, René van de Kerkhof, Willy van der Kuijlen en Ralf Edström. Trainer Kees Rijvers.

René: Jan van Beveren, Berry van Aerle, Bjorn Nordqvist, Ivan Nielsen, Jan Heintze, Willy van de Kerkhof, Luc Nilis, Halvar Thoresen, René van de Kerkhof, Willy van der Kuijlen en Romario. Trainer uiteraard ook Rijvers.
Foto’s: (c)PSV Fans United ... See MoreSee Less